Afgelopen zondagmorgen voelde Petri zich ineens weer een stuk zieker. Ze had ook weer hogere hartslag, wat verhoging en pijn bij haar linkerschouder. Petri vertrouwde het niet en was bang dat de longontsteking misschien toch weer verergerde. Daarom de huisartsenpost gebeld en ze zijn langs geweest om een en ander te controleren. Ze konden echter niks alarmerends vinden, maar hadden er ook niet echt een verklaring voor. I.o.m. longarts uit het ziekenhuis moesten we het toch maar even aanzien en dan maandag bloed laten prikken om ontstekingswaardes te controleren.
De uitslag daarvan was echter heel gunstig, de waardes waren rond de 5. Dat is heel laag, dus de longontsteking is onder controle d.m.v. de antibioticakuur. Dus dat was een geruststelling. ‘s Maandags voelde ze zich ook al wel weer wat beter.
Wat het zondag geweest is weten we niet, maar misschien een reactie op alle wederwaardigheden..
Verder gaat het nu op zich wel al voelt ze zich het ene moment beter als het andere moment. Ook is ze nog steeds behoorlijk moe. Maar ze heeft geen last van slijm en benauwdheid en dat is al heel fijn..